Je hebt in Nederland een woonruimtewet. Met die wet wil de over-heid voorkomen dat mensen buiten de wachtlijsten om woonruimte betrekken. Dat lijkt goed en rechtvaardig - en is het misschien ook wel - maar de uitvoering van die wet is zonder meer bespottelijk. Neem het volgende geval.
Tammo Berends uit Oude Pekela trouwde met een meisje dat bij haar bejaarde tante inwoonde. Tammo trok na het huwelijk ook bij die tante in, wat men toch logisch mag noemen. Hij is tenslotte met het meisje getrouwd. Het bleek echter verboden te zijn. Om te beginnen had hij goedkeuring van B en W moeten vragen. Vervolgens zou hij die goedkeuring niet hebben gekregen. Hij werd door de kantonrech-ter veroordeeld tot dertig gulden boete of tien dagen hechtenis. En dat bij wijze van waarschuwing! Hoe gek kan men zijn? O ja, hij moest ook nog verhuizen.
Tammo Berends uit Oude Pekela trouwde met een meisje dat bij haar bejaarde tante inwoonde. Tammo trok na het huwelijk ook bij die tante in, wat men toch logisch mag noemen. Hij is tenslotte met het meisje getrouwd. Het bleek echter verboden te zijn. Om te beginnen had hij goedkeuring van B en W moeten vragen. Vervolgens zou hij die goedkeuring niet hebben gekregen. Hij werd door de kantonrech-ter veroordeeld tot dertig gulden boete of tien dagen hechtenis. En dat bij wijze van waarschuwing! Hoe gek kan men zijn? O ja, hij moest ook nog verhuizen.
