vrijdag

4 maart 1963 (1)

Afgelopen zaterdag kwamen oud en nieuw wel op een heel merk-waardige manier bij elkaar. Het leek wel of de tijd van voor de oorlog en wat daar nog aan vast zat (de jaren vijftig) op een Winschoter schaal botste op de cultuur van de toekomst. De manier waarop de Winschoter Courant er over berichtte laat dat prachtig zien. U denkt natuurlijk, waar heeft die vent het over, dus ik zal het uitleggen.
Het gaat om het vijftigjarig jubileum van de Winschoter Bestuurders Bond (WBB). 's Middags was er, zoals altijd bij dit soort jubilea, een receptie met toespraken, herinneringen en dergelijke.
's Avonds was er een life-radio-uitzending vanuit Dommering met Anneke Grönloh en Rob de Nijs & the Lords. Ik citeer uit de krant om beide werelden te schetsen.
De receptie: "Zeker is, dat de bestuurdersbond een groot aandeel heeft gehad in een beter lot voor de werkers, en toen in 1913 gedele-geerden uit de plaatselijke organisaties van het NVV, metaalbewer-kers, bouwvak-, land- en fabrieksarbeiders, overheidspersoneel, ty-pografen enz. zich organiseerden in de WBB, was er dan ook alle reden om aan dat lot eens iets te gaan doen. Maar er was ook moed voor nodig, en voor die moed bracht de heer de Jong zijn dank-baarheid namens het werkende volk tot uiting." (Dhr. de Jong is voorzitter van de WBB).
Na De Jong sprak Paul de Vries, de algemeen secretaris van het NVV: "in een bewogen en gloedvol betoog liet hij een stuk sociale geschiedenis herleven, steeds er op wijzend, dat de vakbeweging, toen ze de werkgevers eenmaal had getoond dat ze een tegenstander van formaat was (in 1913 - na de succesvol verlopen - sigarenmaker-staking) allengs meer invloed kreeg op het hele maatschappelijke en economische leven, dat ze die invloed nog steeds heeft en hem ten volle waard is ook. Na de jongste wereldoorlog drong de vraag: hoe maken we ons ontredderde en uitgeplunderde landje weer bewoon-baar, en de vakbeweging heeft haar verantwoordelijkheid op dit punt terdege beseft en waar gemaakt."
(wordt vervolgd)