zaterdag

1 april 1957

De klucht rond onze gebitten gaat verder. Vanaf vandaag betalen de ziekenfondsen geen tandartskosten meer; zelfs een gedeeltelijke resti-tutie is niet meer mogelijk. (Zou een gedeeltelijke teruggave van de premie dan niet op zijn plaats zijn?) Zo wordt over de rug van de patiënten de strijd met de tandartsen uitgevochten.
De fondsen raden de mensen aan alleen nog als het dringend nood-zakelijk is naar de tandarts te gaan. Je vraagt je af waar ze zich mee bemoeien als ze toch niet betalen.
De tandartsen vinden dat de patiënten niet de kennis hebben om te weten of ingrijpen noodzakelijk is. In de praktijk betekent dit natuur-lijk dat je alleen met verschrikkelijk kiespijn naar de tandarts gaat. En dan is het voor reddend vullen vaak te laat. Bovendien is trekken goedkoper: f 1,- tegenover f 2,50 voor plomberen. Bij het zieken-fonds zullen ze wel denken dat voor een gewoon mens een kunstgebit goed genoeg is. Bovendien is het op de lange duur goedkoper en dat is blijkbaar het doel waarnaar iedereen moet streven