donderdag

14 september 1962

Gelukkig is niet de hele wereld gereformeerd, zoals wij hier in Nederland. In Spanje wil het met de arbeidsmoraal maar niet lukken. Onder de kop "Voor velen in Spanje is werken nog een schande", meldt de Winschoter dat van de 31 miljoen Spanjaarden 19 miljoen geen beroep uitoefent. Van die 19 miljoen zijn 1 miljoen bejaard en 7 miljoen nog te jong om te werken: de overige 11 miljoen leven van vermogen of familie.
Op het tweede gezicht valt het dus nogal mee met de werkschuwheid van de Spanjaarden. Die 11 miljoen zal voor de helft uit vrouwen be-staan die wel werk binnenshuis hebben. Dan blijven er 5,5 miljoen mannen over. Dat zijn dan natuurlijk de rijke stinkerds die profiteren van Franco's dictatuur. Volgens de krant behoren ze in ieder geval tot de "bovenlaag van gisteren, die (...) hun land door eigenbelang en wereldvreemdheid ruïneerden".
De eigenlijke achtergrond van het artikeltje wordt duidelijk wanneer men spreekt over de mensen die wel werken: "ongeveer twee miljoen stedelijke arbeiders worden aangeduid als ongeschoolde krachten of handlangers. Ongeveer twee miljoen landarbeiders en bijna 2,5 mil-joen kleine boeren hebben eveneens voor het grootste deel geen voldoende beroepsopleiding genoten. Alleen uit deze cijfers al blijkt dat Spanje nog een lange weg moet gaan, voor het ingepast kan worden in een Europees arbeids- en productieproces."
Ook in Groningen is men bang dat men de boot van de vooruitgang mist. Gedeputeerde Staten gaat voor f 2.175.000,- aandelen kopen in een op te richten N.V. die in onze provincie een kerncentrale wil gaan bouwen. Daarnaast wil men f 12.500.000,- investeren in de voorbe-reidingskosten en de exploitatielasten. Men verwacht eind 1963 een definitief besluit te kunnen nemen over een dergelijke centrale. De bouw zal daarna in ruim drie jaar zijn beslag kunnen vinden. De Samenwerkende Electriciteits-Productiebedrijven (SEP) kunnen te-vreden zijn. Ik vraag mij af of dat echter ook voor ons, de inwoners van de provincie geldt.

Geen opmerkingen: